Η λίμνη Βεγορίτιδα είναι μία από τις βαθύτερες λίμνες της Ελλάδας. Η περιγραφή της με τα τυπικά χαρακτηριστικά μίας λίμνης είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αφού το μέγεθός της μεταβάλλεται συνέχεια, με τα νερά της να υποχωρούν γοργά τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της υπερβολικής άντλησης για τις ανάγκες του υδροηλεκτρικού σταθμού Άγρα, του ατμοηλεκτρικού σταθμού Αμυνταίου-Φιλώτα και της άρδευσης των γειτονικών γεωργικών εκτάσεων.

Το 1900 η στάθμη βρισκόταν σε υψόμετρο περίπου 525 μέτρων και το 1956 είχε φθάσει, μετά από μία αυξητική γενικά πορεία, αλλά και σημαντικές αυξομειώσεις, τα 543 μέτρα, που αποτελούν τη μέγιστη στάθμη που έχει παρατηρηθεί στον εικοστό αιώνα. Στη συνέχεια εμφανίστηκε μία πτωτική τάση, η οποία ανακόπηκε κατά περιόδους. Τα τελευταία χρόνια (1996, 1997) εμφανίζεται μία τάση μείωσης του ρυθμού πτώσης της στάθμης της λίμνης ή σταθεροποίησης σε υψόμετρο 510 μέτρων περίπου.

Έτσι, θεωρώντας τη στάθμη σε υψόμετρο 513 μέτρων, το μέγιστο βάθος της μπορεί να φθάνει τα 70 μέτρα,  το μέγιστο μήκος της 15,5 χιλιόμετρα και το μέγιστο πλάτος 6,5 χιλιόμετρα, ενώ η επιφάνειά της έχει έκταση 59 τετραγωνικά χιλιόμετρα.